Osteosinteza e pasme dhe dekompresimi
Çfarë është ajo?
Osteosinteza e pasme dhe dekompresimi përfaqësojnë gurthemel në kirurgjinë moderne të shtyllës kurrizore, duke ofruar zgjidhje të gjithanshme dhe efektive për një sërë çrregullimesh komplekse të shtyllës kurrizore, duke përfshirë paqëndrueshmërinë e shtyllës kurrizore, frakturat, tumoret, kushtet degjenerative dhe deformimet. Teknika përfshin stabilizimin e shtyllës kurrizore (osteosinteza) duke përdorur pajisje si shufra dhe vida, të kombinuara me dekompresimin e elementeve nervore kur është e pranishme stenoza kurrizore ose shtypja e rrënjëve nervore.
Kujdesi pas operacionit përfshin menaxhimin e dhimbjes, terapi fizikale dhe, në disa raste, përdorimin e protezave. Ndjekja afatgjatë është thelbësore për të monitoruar procesin e fusionimit.
Procedura
Procedura fillon me një prerje qendrore, madhësia e së cilës varet nga numri i niveleve vertebrale të përfshira. Pastaj me diseksion subperiostal kryhet ekspozimi i laminave dhe nyjeve fasete.
Osteosinteza nënkupton vendosjen e vidave në trupat vertebralë. Këto vida më pas lidhen me shufra, duke krijuar një konstrukt të qëndrueshëm që imobilizon segmentet e prekura të shtyllës kurrizore. Ky stabilizim është vendimtar në rastet e paqëndrueshmërisë kurrizore, qoftë për shkak të traumës, degjenerimit ose ndërhyrjes kirurgjikale (siç është laminektomia).
Dekompresimi, i cili shpesh kryhet së bashku me osteosintezën, mund të përfshijë laminektominë (heqjen e laminës), foraminotominë (zgjerimin e foramenit të rrënjës nervore) ose fasetektominë (heqjen e pjesshme të nyjeve fasete). Përzgjedhja dhe shtrirja e dekompresimit varen nga natyra dhe vendndodhja e kompresimit të shtyllës kurrizore.
Saktësia në vendosjen e vidave është kritike për të shmangur dëmtimin e palcës kurrizore, rrënjëve nervore dhe strukturave vaskulare përreth. Imazhet intraoperative, të tilla si fluoroskopia dhe neuromonitorimi përdoren në mënyrë rutinore për të rritur saktësinë kirurgjikale dhe sigurinë e pacientit.