Fusioni lumbal posterolateral
Çfarë është ajo?
Fusioni lumbal posterolateral është një teknikë kirurgjikale që përdoret për të trajtuar çrregullime të ndryshme të shtyllës kurrizore në regjionin lumbal. Procedura synon të stabilizojë shtyllën kurrizore dhe të lehtësojë dhimbjen e shkaktuar nga gjendjet si sëmundja degjenerative e diskut, spondilolisteza (ku një unazë rrëshqet përpara mbi unazëntjetër fqinje), stenozë kurrizore ose fraktura. Shpesh konsiderohet kur trajtimet jo-kirurgjikale kanë dështuar të ofrojnë lehtësim.
Shërimi nga ky operacion përfshin qëndrim në spital, i ndjekur nga një periudhë rehabilitimi, e cila përfshin terapi fizikale për të forcuar shpinën dhe për të përmirësuar fleksibilitetin. I gjithë procesi i fusionimit mund të zgjasë disa muaj. Pacientët shpesh këshillohen të shmangin disa aktivitete dhe ngritjen e peshave gjatë kësaj periudhe për të siguruar shërim të suksesshëm.
Procedura
Në këtë procedurë, kirurgu i afrohet shtyllës kurrizore nga mbrapa (nga ana posteriore). Aspekti “posterolateral” i referohet vendosjes së materialit të transplantit kockor në pjesën posterolaterale të shtyllës kurrizore, e cila është zona në të dyja anët e shtyllës kurrizore midis proceseve tërthore (lat: processus transversus) dhe nyjeve faset.
Thelbi i procedurës përfshin vendosjen e materialit të transplantit kockor përgjatë anëve të unazave. Me kalimin e kohës, ky transplant lehtëson rritjen e kockës së re, e cila përfundimisht bashkon unazat ngjitur në një njësi të vetme dhe të ngurtë. Fusioni shpesh plotësohet me instrumente për shtyllën kurrizore, të tilla si shufra dhe vida, të cilat sigurojnë stabilizim të menjëhershëm dhe mbajnë shtrirjen e duhur të shtyllës kurrizore gjatë procesit të fusionimit.
Duke fusionuar (bashkuar) unazat, procedura redukton lëvizjen në segmentin problematik vertebral, duke lehtësuar kështu dhimbjen dhe paqëndrueshmërinë. Pacientët shpesh përjetojnë lehtësim të konsiderueshëm nga dhimbja e shpinës, veçanërisht dhimbja që rrezaton në këmbë për shkak të shtypjes së nervave. Procedura gjithashtu mund të korrigjojë ose ndalojë përparimin e deformimeve të shtyllës kurrizore, duke përmirësuar qëndrimin dhe shtrirjen e përgjithshme të pacientit.