Dekompresimi dhe fusionimi posterolateral
What is it?
Dekompresimi dhe fusionimi posterolateral është një ndërhyrje e sofistikuar dhe shpesh e nevojshme për kushte specifike të shtyllës kurrizore që shkaktojnë kompresim nervor dhe paqëndrueshmëri të shtyllës kurrizore. Kjo qasje kirurgjikale kombinon me mjeshtëri zbutjen e presionit mbi nervat kurrizore (dekompresim) me stabilizimin e shtyllës kurrizore (fusionim), duke trajtuar dy aspekte kritike të shëndetit të shtyllës kurrizore në një procedurë të vetme. Kjo procedurë rekomandohet për pacientët që vuajnë nga gjendjet si stenozë kurrizore, nga hernia diskale ose spondilolisteza, ku shtypja e nervit shoqërohet me paqëndrueshmëri të shtyllës kurrizore dhe shtrembërim. Qëllimi është të lehtësohet dhimbja dhe simptomat e tjera të shkaktuara nga shtypja e nervit duke siguruar stabilitetin afatgjatë të shtyllës kurrizore.
Para operacionit, pacientët i nënshtrohen një vlerësimi të gjerë, duke përfshirë teste imazherike si skanimet MRI ose CT, për të përcaktuar natyrën e saktë të problemit të shtyllës kurrizore dhe për të planifikuar qasjen kirurgjikale.
Pacientët zakonisht qëndrojnë në spital për disa ditë pas operacionit. Menaxhimi i dhimbjes, monitorimi i komplikimeve dhe mobilizimi i hershëm janë fushat kryesore të fokusit. Rimëkëmbja përfshin terapi fizikale për të rifituar forcën dhe fleksibilitetin. Pacientët mund të këshillohen të mbajnë një protezë dhe të shmangin disa aktivitete gjatë shërimit.
Procedure
Operacioni kryhet nën anestezi të përgjithshme. Kirurgu bën një prerje në shpinë mbi unazat e prekura për të hyrë në shtyllën kurrizore.
Hapi i parë në këtë procedurë të kombinuar, dekompresimi, përfshin heqjen ose prerjen e pjesëve të unazave ose materialit të hernies së diskut që shtypin nervat kurrizore. Teknika të tilla si laminektomia (heqja e laminës), laminotomia (heqja e një pjese të laminës) ose foraminotomia (zgjerimi i hapësirave të daljes së rrënjës nervore) janë të zakonshme. Ky proces lehtëson simptomat si dhimbje, mpirje ose dobësi në gjymtyrë.
Pas dekompresimit, fillon procesi i fusionimit. Tek fusionimi posterolateral, kirurgu vendos materialin e transplantit kockor në anën e pasme (posteriore) të unazave të prekura. Ky material, i cili mund të merret nga trupi i pacientit (autograft), nga një donor (alograft) ose zëvendësues sintetikë, inkurajon rritjen e kockave midis unazave. Me kalimin e kohës, kjo rritje çon në fusionim (shkrirje), duke stabilizuar në mënyrë efektive shtyllën kurrizore.
Shpesh, procesi i fusionimit mbështetet nga përdorimi i materialit kirurgjik si shufra të holla, vida dhe kafaze, të cilat sigurojnë stabilizim të menjëhershëm dhe ruajnë shtrirjen e duhur ndërsa transplanti kockor shëron dhe bashkon unazat së bashku.