Spondiloza
Šta je to?
Spondiloza je stanje koje prvenstveno pogađa kičmu, izazivajući njenu degeneraciju. Obično uključuje diskove, ligamente i zglobove, poznat je i kao osteoartritis kičme, i često je povezano sa starenjem. Spondiloza može uticati na različite delove kičme, uključujući cervikalni (vrat), grudni (srednji deo leđa) i lumbalni (donji deo leđa) region. Svaki od ovih regiona može imati različite simptome i opcije lečenja.
Simptomi
Cervikalna spondiloza obično uzrokuje bol u vratu, ukočenost, a ponekad i bol koji se širi u ruke ili šake. Takođe može doći do utrnulosti ili slabosti u rukama ili šakama. Torakalna spondiloza je ređa, ali može izazvati bol i ukočenost u leđima. Lumbalna spondiloza je najčešći tip, izaziva bol u donjem delu leđa, ukočenost, bol koji zrači ka nogama, a ponekad i utrnulost ili slabost u nogama.
Dijagnoza
Dijagnoza spondiloze obično uključuje fizički pregled i istoriju bolesti. Lekar proverava intenzitet i prirodu prisutnog bola, fleksibilnost i opseg pokreta, te neurološke funkcije. Imidžing testovi kao što su rendgenski snimci, MRI ili CT skeniranja mogu se koristiti za proveru stepena težine stanja, te zahvaćenost diskovima ili nerava. Elektromiografija (EMG) ili test nervne provodljivosti mogu se koristiti za procenu električne aktivnosti u nervima i mišićima.
Lečenje
Lečenje spondiloze zavisi od težine i lokacije stanja. Nehirurški tretmani uključuju fizikalnu terapiju, vežbe i lekove (protivupalne lekove, relaksante mišića ili analgetike). Epiduralne injekcije, tj. injekcije steroida koje se unose u epiduralni prostor, područje između zaštitnog omotača kičmene moždine (dura mater) i unutrašnjosti koštanog kičmenog kanala, takođe mogu pomoći u smanjenju upale i ublažavanju bolova.
Hirurške opcije su indikovane u slučajevima teškog, upornog bola ili značajnog neurološkog oštećenja. Opcije uključuju operaciju dekompresije, fuziju kičme ili zamenu diska, u zavisnosti od osnovne patologije i zahvaćenog nivoa kičme.
Spondiloza je hronično stanje i lečenje se fokusira na ublažavanje simptoma i održavanje funkcionalnosti. Neophodno je da pacijenti budu dobro edukovani o pravilnom držanju tela, ergonomiji i značaju redovnog vežbanja. Može biti potrebno dugotrajno praćenje, posebno u slučajevima sa značajnim neurološkim simptomima.