Prednja cervikalna discektomija i fuzija
Šta je to?
Prednja cervikalna discektomija i fuzija je standardna hirurška procedura za ublažavanje pritiska na kičmenu moždinu ili nervni koren u vratnoj kičmi, obično uzrokovanih diskus hernijom, degenerativnom bolešću diska ili spondilozom. Procedura je posebno indikovana za pacijente koji imaju radikulopatiju, mijelopatiju ili oboje, gde konzervativni tretmani nisu pružili adekvatno olakšanje.
Prednja cervikalna discektomija i fuzija se često izvodi zbog svog direktnog pristupa patološkim promenama, smanjenog postoperativnog bola (u poređenju sa posteriornim pristupima) i visoke stope uspeha u ublažavanju simptoma i obnavljanju funkcije. Većina pacijenata doživljava značajno olakšanje svojih preoperativnih simptoma, a proces fuzije obično dovodi do stabilnih i usklađenih pokreta vratne kičme.
Postoperativno, pacijentima se može savetovati da nose okovratnik neko vreme i da im se uključi fizikalna terapija kako bi povratili snagu i pokretljivost. Kontinuirano postoperativno radiografsko praćenje je od suštinskog značaja za procenu uspeha fuzije.
Procedura
Prednja cervikalna discektomija i fuzija podrazumeva prednji pristup vratnoj kičmi. Procedura počinje discektomijom, to jest uklanjanjem degenerisanog materijala diska koji komprimuje nervne strukture. Nakon discektomije, počinje proces fuzije kičme. Ovo uključuje postavljanje koštanog transplantata ili zamene za koštani transplantat u intervertebralni prostor odakle je disk uklonjen. Transplantni materijal može biti autograft (od pacijenta), alograft (donorska kost) ili neka od sintetičkih zamena.
Primarna svrha fuzije je da obezbedi stabilnost zahvaćenom segmentu i spreči abnormalno kretanje vratne kičme. Da bi se poboljšala stabilnost i uspeh fuzije, često se koriste metalni delovi kao što su ploče i šrafovi. Ova instrumentacija trenutno stabilizuje kičmu i promoviše proces fuzije.
Prednji pristup vratnoj kičmi zahteva pažljivu navigaciju oko vitalnih struktura, uključujući jednjak, traheju i glavne krvne sudove. Intraoperativno snimanje pomaže u obezbeđivanju preciznog postavljanja grafta i instrumenata. Neuromonitoring se primenjuje tokom operacije da bi se zaštitio integritet kičmene moždine i nerava.