Zadnja lumbalna fuzija

Šta je to?

Zadnja (posteriorna) lumbalna fuzija je hirurška tehnika koja se bavi različitim stanjima i bolestima koja utiču na donji deo kičme. Ova procedura ima za cilj stabilizaciju kičme spajanjem dva ili više pršljenova, čime se eliminišu pokreti koji izazivaju bol ili nestabilnost. Često se preporučuje za stanja kao što su degenerativna bolest diska, spinalna stenoza, spondilolisteza, skolioza, prelomi, kao i u slučajevima kada prethodna operacija kičme nije uspela.

Kandidati za zadnju lumbalnu fuziju su obično osobe koje imaju hronične bolove u leđima zbog nestabilnosti kičme ili degenerativnih promena, a kojima nehirurški tretmani kao što su fizikalna terapija, lekovi ili injekcije, nisu pomogli u zadovoljavajućoj meri.

 

Oporavak od zadnje lumbalne fuzije uključuje boravak u bolnici, nakon čega sledi period rehabilitacije, koji podrazumeva fizikalnu terapiju za jačanje leđa, poboljšanje fleksibilnosti i pomoć u ukupnom oporavku.

Potpuni oporavak i kompletiranje postupka fuzije (spajanja) kičme može trajati nekoliko meseci. Pacijentima se često savetuje da izbegavaju određene aktivnosti i podizanje teških tereta tokom ovog perioda.

Procedura

U zadnjoj lumbalnoj fuziji, hirurg pristupa kičmi sa zadnjeg (posteriornog) dela tela. Ovaj pristup omogućava direktnu vidljivost i pristup strukturama kičme koje treba spojiti. Fuzija uključuje postavljanje koštanog transplantata između pršljenova. Vremenom, ovaj transplantat raste i spaja pršljenove zajedno, formirajući jednu čvrstu kost. Transplantat se može dobiti od pacijenta (autograft) ili donora (alotransplantat), ili može biti sintetički. U većini slučajeva, hirurg će koristiti materijale poput šipki, šrafova i ploča kako bi odmah stabilizovao kičmu i kako bi pršljenovi bili u pravilnom poravnanju dok dođe do fuzije.

 

Spajanjem pršljenova, ova procedura smanjuje bol izazvan pokretom i obezbeđuje stabilnost kičmi, posebno u oblastima oslabljenim bolešću ili povredom. Takođe, ova operacija može ispraviti ili zaustaviti napredovanje deformiteta kičme kao što je skolioza, poboljšavajući držanje i poravnanje. Mnogim pacijentima operacija značajno poboljšava kvalitet života ublažavajući hronične bolove u leđima i poboljšavajući pokretljivost.